بررسی ها نشان می دهد؛
رویکردی نوین در مدیریت پسماند با پلتفرمهای دیجیتال
پارس آی سی تی: چشم انداز استفاده از پلت فرم های دیجیتال در مدیریت محیط زیست نشان میدهد توسعه این پلت فرم ها موجب کسب درآمد برای جوامع محلی و ذی نفعان و برقراری ارتباطی سالم با محیط زیست برای مردم می شود.
به گزارش پارس آی سی تی به نقل از مهر، یکی از معضلات اصلی محیط زیست در عصر حاضر افزایش بی رویه پسماند است. آمار فائو نشان میدهد که در سطح جهانی، یک سوم غذای تولید شده برای تغذیه انسان هدر می رود که بیش از ۳/۱ میلیارد تن در سال است. به علاوه متوسط مقدار کربن هدر رفت مواد غذایی در حدود ۴/۴ گیگاتن دی اکسید کربن در هر سال است که نزدیک به نرخ تولید کل گازهای گلخانه ای است. درحالی که تولید پسماند غذایی در تمام مراحل زنجیره تامین مواد غذایی در کشورهای توسعه یافته رخ می دهد، اما مراحل بعدی (به عنوان مثال: مصرف خانوارها) بیش ترین سهم را در تولید پسماند دارند. به عنوان مثال Marthinsen و همکاران (۲۰۱۲) تخمین زدند که بخش مهمانداری و هتلداری در چهار کشور اسکاندیناوی (دانمارک، فنلاند، نروژ و سوئد) سالانه ۶۸۰، ۰۰۰ تن پسماند غذایی تولید می کند. داده ها نشان میدهد که کشورهای توسعه یافته سرانه بالاتری از کشورهای درحال توسعه در مسائل مربوط به مواد غذایی دارند. گزارش مطالعه فائو بیان می کند که مقدار غذایی که هدر می رود به اندازه ای است که می تواند به ۸۰۰ میلیون فقیر در جهان برسد. به عنوان مثال: کشور اندونزی دومین تولیدکننده بزرگ پسماند غذایی در جهان است که سالانه ۱۳ میلیون تن زیاله تولید می کند که با این حجم از هدر رفت غذا می توان به ۲۸ میلیون نفر مواد غذایی رساند. برمبنای گزارشی که توسط پژوهشگاه فضای مجازی گردآوری شده است، ایران نیز همچون کشورهایی است که هرساله درصد بالایی از مواد غذایی تولیدی در آن هدر می رود. طبق برآوردهای فائو هرروز به ازای هر نفر ۱۳۴ کیلوکالری غذا در ایران به هدر می رود. گفته می شود ۳۵ درصد محصولات کشاورزی تولیدی در ایران هدر می رود. بر این اساس از ۱۰۰ میلیون تن محصول کشاورزی تولیدی در کشور ۳۵ میلیون تن در سال دور ریخته می شود. این رقم معادل غذای ۱۵ میلیون نفر است. دراین زمینه می توان به ۳۰ درصد ضایعات در نان، ۲۵ تا ۳۰ (و حتی ۵۰) درصد ضایعات در میوه و سبزی ها، ۱۰ درصد ضایعات در برنج، ۲۵ درصد ضایعات در خرما و … اشاره نمود. سهم ایران از کل غذایی که هرسال در جهان به هدر می رود ۷/۲ درصد اعلام شده است. ضرر مالی وارده به کشورهای مختلف بوسیله هدر رفت غذا چقدر است؟ بر اساس گزارش فائو متوسط هزینه مستقیم هدر رفتن مواد غذایی در هر سال ۱ تریلیون دلار در سرتاسر جهان برآورد می شود. به عنوان مثال: اندونزی سالانه حدود ۱۳ میلیون تن پسماند تولید می کند که ضرر مالی وارده به این کشور از این طریق حدود ۲ میلیارد دلار برآورد شده است. مطالعات صنعتی نشان میدهد که ضایعات غذایی به وجود آورنده یک فرصت سود ۱۸ میلیارد دلاری برای خرده فروشان مواد غذایی است و خرده فروشان قادر به کسب به طور متوسط ۵ دلار در ازای هر ۱ دلار سرمایه گذاری در کاهش ضایعات مواد غذایی هستند. بررسی نمونه های موفق استفاده از پلت فرم دیجیتال در ارتباط با مدیریت پسماند پیشرفت فناوری امری اجتناب ناپذیر است که بشر همیشه به الاجبار یا به اختیار با آن همراه می شود. این سوالات که چشم انداز استفاده از پلت فرم های دیجیتال در مدیریت محیط زیست چگونه است؟ و تقاضای آن در آینده چقدر خواهد بود؟ زمینه کارهای آن تا کجا پیش خواهد رفت سؤالاتی است که بوسیله مطالعه مقالات و پژوهش های روز و بررسی روند مدیریتی دولت ها تا حدود زیادی قابل حدس است. در ادامه به بررسی نمونه های از دستاورد و پژوهش کشورهای مختلف در حوزه استفاده از پلت فرم های دیجیتال و اینترنت اشیا در مدیریت پسماند و بازیافت آن خواهیم پرداخت، که به ترتیب شامل موارد زیر است: ۱. مدلهای کسب وکار مبتنی بر پلتفرم: در نمونه اول بررسی شده است که چگونه مدلهای تجاری مبتنی بر پلت فرم می توانند به پایداری در محیط زیست کمک کنند چونکه پسماند غذایی چالشی برای رشد پایدار در شرکت هایی است که در بخش خدمات غذایی در کشورهای توسعه یافته فعالیت می نمایند. یافته ها نشان داده که شبکه ارزشی (کاربر، تولیدکننده و پشتیبانی شبکه) و گزاره ارزش پایدار (ابعاد اقتصادی، محیطی و اجتماعی) به عنوان عناصر کلیدی برای پرداختن به پایداری در پلت فرم های مبتنی بر کسب وکار است. پلت فرم های دیجیتال (مانند برنامه های کاربردی آنلاین و سیستم های گزارش دهی داخلی) فرصت های زیادی را فراهم می کنند که شامل استفاده کارآمدتر از منابع طبیعی و روش های کاهش هزینه های در رابطه با پسماند هستند. بااین حال، مطالعات تجربی بر روی پلت فرم های دیجیتال کمیاب هستند، برای اینکه مسئله ای جدید است و دستیابی به داده های مرتبط مشکل است. در کسب وکار پایدار مبتنی بر پلتفرم، گزاره ارزش با جنبه های اقتصادی، محیطی و اجتماعی پایداری درهم تنیده شده اند. یافته ها نشان داده است که بعد اقتصادی بر کاهش هزینه ها، ایجاد درآمد از پسماند، افزایش دیده شدن برند شرکتها و رستوران ها و یافتن مشتریان جدید تمرکز دارد. بعد محیطی شامل توجه به استفاده کارآمدتر از منابع طبیعی و درنتیجه کاهش گازهای مضر برای محیط زیست از پسماند است و بعد اجتماعی حول برابری و عدالت برای گروههای ذی نفع مختلف می چرخد و آگاهی در مورد مسئله پسماند غذا در جامعه را بیشتر می کند. ۲. بازیابی پسماند غذایی در مورد نمونه بعدی یک راهکار نوآورانه مبتنی بر پلت فرم است که برای حل مشکلات ضایعات غذایی در کشور اندونزی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان میدهد که از آنجایکه هنوز افراد زیادی در اندونزی هستند که در خط فقر بسر می برند و نمی توانند روزانه غذای کافی بخورند و از سویی دیگر اندونزی به سبب سرانه مصرف مواد غذایی رتبه دوم را دارد. این راهکار نوآورانه مبتنی بر پلت فرم برای مساعدت با پخش غذا در اندونزی با توزیع بهتر و ایجاد یک دسترسی غذای عادلانه تر به مردم فقیر و تغذیه ضعیف در کودکان، به وجود آمد. ۳. بستر اینترنت اشیا برای تشویق بازیافت در یک شهر هوشمند در نمونه ای دیگر استفاده از پلت فرم اینترنت اشیا برای تشویق بازیافت در یک شهر هوشمند است. شهرها به منبعی پایان ناپذیر از داده های تولیدی تبدیل گشته اند که بعد از پردازش، به اطلاعات مفیدی برای تصمیم گیری و بهبود فرآیندهای انجام شده در آن تبدیل می شوند. در این مجموعه از فرآیندها، فرآیندهای بهینه سازی مسیرهای جمع آوری پسماند برجسته شده اند. این اطلاعات همین طور امکان ایجاد مکانیسم هایی را فراهم می آورد تا شهروندان را برای بازیافت پسماند تشویق کنند. بنابراین، در این نوع پلتفرم، یک پلت فرم اینترنت اشیا بر طبق مدلی از عوامل ارائه شده است که امکان جذب، تحلیل و تصمیم گیری برای تشویق پروسه بازیافت پسماند در شهر را فراهم می آورد و همین طور امکان ایجاد مسیرهای بهینه برای جمع آوری پسماند باتوجه به وضعیت اشغال کانتینرها را فراهم می آورد. گروه کشاورزی و منابع طبیعی دیجیتال پژوهشگاه فضای مجازی در جمع بندی این گزارش تاکید کرده است: استفاده از پلت فرم های دیجیتال می توانند ما را در رسیدن به مدیریتی سریع و در دسترس برای همگان در ارتباط با پسماند به ویژه دورریز مواد غذایی یاری کنند. در ایران یکی از علل ایجاد مشکلات محیط زیستی نبود آگاهی جمعی و استفاده نادرست از خدمات اکوسیستم هاست. به این جهت با بهره گیری از پلت فرم های دیجیتال می توان آموزش محیط زیست را در سطوح شهری و روستایی در میان جوامع محلی افزایش داد چونکه دسترسی به اینترنت در بیشتر نقاط ایران برقرار است و استفاده از پلت فرم ها را بسیار آسان تر خواهدنمود و بوسیله آن می توان در مناطق شهری بر روی آموزش تفکیک پسماند از مبدأ، کاهش تولید پسماند و از سویی بازیافت و کمپوست پسماندها به مردم آگاهی بخشی کرد. در جوامع روستایی نیز با حضور افراد توانمند و متخصص برای اطلاع رسانی و آموزش درباب کار با پلت فرم ها دیجیتال در راستاهای حفظ و حراست از ارزش های محیط زیستی و مناطق چهارگانه تحت حفاظت که اغلب در نزدیکی روستاها قرار گرفته اند می توان از لطمه های وارده به این مناطق کاسته و کسب وکارهای پایدار برای روستاییان از این طریق ایجاد کرد. به عنوان نمونه می توان بوسیله پلت فرم های دیجیتال، اکوتوریسم (گردشگری همراه با حفظ محیط زیست) را گسترش داده و موجب کسب درآمد برای جوامع محلی و ذی نفعان و از سویی برقراری ارتباطی سالم با محیط زیست برای مردم شد.
منبع: ict-pars.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب